Ταξίδι Στα Κύθηρα

Η καθημερινότητα είναι κάτι από το οποίο όλοι κάποια στιγμή, θέλουμε να ξεφύγουμε. Δεν έχει σημασία αν είναι ευχάριστη η δυσάρεστη, ενδιαφέρουσα ή βαρετή, όμορφη ή άσχημη. Και μόνο το γεγονός ότι είναι κάτι που επαναλαμβάνεται συνεχώς, μας πρήζει σιγά σιγά τα ούμπαλα. Για να τα ξεπρήξουμε, υπάρχουν πολλοί τρόποι, αλλά ο πιο συνηθισμένος είναι να δοκιμάσουμε να αλλάξουμε παραστάσεις. Να κάνουμε ένα ταξίδι, με το μυαλό ή το σώμα.

Ευ Βαπορίζειν

Πολλοί από εμάς σπάμε το κεφάλι μας κάθε χρόνο προσπαθώντας να απόφασίσουμε που θα πάμε διακοπές το ερχόμενο καλοκαίρι. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, γιατί ακολουθούμε το αλάνθαστο ελληνικό πρότυπο λήψης αποφάσεων, και εννιά μήνες κυοφορούμε την ιδέα και την κουβεντιάζουμε με τα φιλαράκια πίνοντας γκαιφέ, αλλά απόφαση παίρνουμε πάντα την τελευταία στιγμή. Αφού πάρουμε την ρημάδα την απόφαση για το πού, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι αργά για δάκρυα αφού τα εισιτήρια και η διαθεσιμότητα των δωματίων δεν περιμένουν εμάς να τα καβατζώσουμε καθώς ο κόσμος τελικά δεν γυρίζει γύρω από την αφεντιά μας, αλλά υπάρχουν και άλλοι, πιο προνοητικοί που φρόντισαν να κάνουν κρατήσεις για φέτος μόλις τελείωσαν το δημοτικό. Εγκαίρως, δηλαδή.

Άσχετα από αν θα καταλήξουμε να κοιμόμαστε στο κουμάσι της κυρα-Φρόσως ή θα απλώνουμε την αρίδα μας κάθε βράδυ σε πιπουλένιο στρώμα, τις περισσότερες φορές επικεντρωνόμαστε στο μέρος και όχι στον τρόπο με τον οποίο θα φτάσουμε ως εκεί.

Camping Diem

Καθώς η γή σβουρίζεται περί του άξονά της, και κάνει πιρουέτες πέριξ του ήλιου, εκείνος την κοιτάει και σκέφτεται «So, you think you can dance». Από τις πολλές περιστροφές ζαλίζεται και όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι πλησιάζει τον ήλιο όλο και περισσότερο. Το κοντοζύγιασμα αυτό έχει ως αποτέλεσμα, εκτός από την αύξηση της θερμοκρασίας, την μεταβολή των ρεκλοειδών μαγνητικών πεδίων και την αύξηση των αντιδιαβαστικών κυμάτων στο μυαλό των ανθρώπων κάτω των 25 ετών (άντε και λίγο παραπάνω). Η προσοχή και η αυτοσυγκέντρωση πάνε περίπατο και τις διαδέχεται ο προγραμματισμός των καλοκαιρινών διακοπών. Οι επιλογές είναι άπειρες για το που θα πάμε, με τι θα πάμε, πόσο θα καθίσουμε, πόσο θα ήμαστε όρθιοι, πόσο θα γαργαλήσουμε, πώς θα περάσουμε, αν τελικά θα γυρίσουμε, και περιορίζεται μόνο από το πόσα λεφτά έχουμε, καθώς όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν ο χρόνος, όπως όλα τα πράγματα, είναι σχετικός.

Ξέρω Τι Θέλετε Φέτος Το Καλοκαίρι

Τα λουλούδια έχουν ήδη αρχίσει τις γυμναστικές επιδείξεις, τα πουλάκια ξελαρυγγιάζονται απ’ το πρωί ως το βράδυ και ο μελισσούλος βολοδέρνει δεξιά και αριστερά γυρεύοντας την μελισσούλα για να της δείξει πως το αποστάζουνε το μέλι. Ο ήλιος γυαλίζει την μασέλα του γιατί σε λίγο καιρό θα αρχίσει να μας δείχνει τα σουβλερά του δόντια και το φεγγάρι γυαλίζει την καράφλα του, γιατί όσο πλησιάζουμε στο καλοκαίρι θα φαίνεται όλο και μεγαλύτερη. Αυτό που άρχισε να γυαλίζει και να αστραφτοκοπάει περισσότερο από όλα όμως, είναι το μάτι μας, γιατί όταν όλα γύρω μας οργιάζουν, εμείς δεν μπορούμε να κολυμπάμε αντίθετα στο ρεύμα.

Ακριβώς κάτι σαν ρεύμα μας χτυπάει αυτή την εποχή, καθώς τα μυαλά μας τελειώνουν την πρόπλυση και μπαίνουν στο πρόγραμμα «Που θα πάω φέτος το καλοκαίρι», και ας έχουμε ακόμα κάμποσο καιρό μέχρι την έναρξη των διακοπων μας. Αυτή την λεπτομέρεια την προσπερνάμε σαν zastava στον ανήφορο, γιατί στον ορίζοντα βλέπουμε ακρογιαλιές και αστέρια. Οι μέρες μακραίνουν, και επειδή όταν κάποια πράγματα επιμηκύνονται, κανείς δεν μπορεί να κρατηθεί εύκολα, το σώμα βρίσκεται στο πεζοδρόμιο και το μυαλό στο αεροδρόμιο, στο λιμάνι ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος έχει το προνόμιο να ονομάζεται αφετηρία.