Stupid Cupid

Η ηλιθιότητα δεν είναι αρετή. Αυτό το ξέρει ακόμα και ο πιο ηλίθιος. Παρ όλ αυτά, και καμιά φορά, έστω και ασυναίσθητα ή για τους πιο ψαγμένους, υποσυνείδητα, αφηνόμαστε σε ηλίθιες καταστάσεις γιατί… έτσι μας αρέσει. Και καλά κάνουμε, στο κάτω κάτω της γραφής.

Το κάτω κάτω της γραφής, είναι στην ουσία το ρεζουμέ ενός κειμένου. Δηλαδή, μπορεί να μιλάς ή να γράφεις μέχρι να γίνει μυτερή η γλώσσα σου ή μέχρι να πάθουν αυτανάφλεξη τα νύχια σου, αλλά πάντοτε, αυτό που ήθελες τελικά να πεις συνοψίζεται σε μια προτασούλα μερικών λέξεων, στο τέλος της διήγησης ή της πάρλας σου. Και τελικά, (στο κάτω κάτω της γραφής δηλαδή), μόνο αυτό έχει σημασία.

Ναι, ναι, τόσο απλά. Και όσο για την ηλιθιότητα, μπορεί όλοι να προσπαθούν να την αποφύγουν, αλλά οι περισσότεροι την έχουν στο αίμα τους. Και όπως κάθε κανόνας που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και η χρυσή αρχή της ηλιθιότητας, έχει και την εξαίρεσή της. Υπάρχει δηλαδή μια ατασθαλία που όλοι δικαιούμαστε, και στην οποία θα έπρεπε να υποκύψουμε, που μας κάνει να μοιάζουμε και να φερόμαστε εντελώς, μα εντελώς, ηλίθιοι. Ε, και; Τουλάχιστον, αξίζει τον κόπο.

Αν σου έλεγε κάποιος ότι είναι απολύτως φυσιολογικό να καθίσεις και να φας ένα βέλος στον κώλο, θα τον έλεγες τρελό, έτσι δεν είναι; Αμ δε…Όταν το φτερωτό μπαρμπαδέλι σκάσει μύτη, και αρχίσει να ξαμολάει τα βέλη του δεξιά και αριστερά, θα διαπιστώσεις με τα ίδια σου τα φρύδια ότι θα σου αρέσει, και μάλιστα πολύ. Για την ακρίβεια, θα τρελαίνεσαι.

Εκεί ακριβώς είναι που έγκειται η ηλιθιότητα. Μάλλον, από εκεί ξεκινάει. Και μην διανοηθείς να προσπαθήσεις να το ελέγξεις. Άσε τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους, για μια φορά, και ίσως το αποτέλεσμα να μην είναι αυτό που περίμενες. Στον έρωτα, χρειάζεται και λίγο τρέλα. Αλλιώς δεν θα τον έλεγαν ούτε τυφλό, ούτε κουφό, ούτε μουγγό. Είναι αλήθεια. Δεν μιλάει, δεν λαλάει, δεν κάνει οπτικές διακρίσεις, και σχεδόν πάντα κάνει πως δεν ακούει. Είναι μεγάλη κουφάλα, δεν λέω, αλλά τι σημασία έχει; Αυτό που μετράει είναι ότι κάνει την δουλειά του όπως ξέρει καλύτερα (και ξέρει μια χαρά, πίστεψέ με), και αφήνει σε εσένα τις αποφάσεις.

Αν ήταν λάθος να ερωτεύεσαι, δεν θα υπήρχε αυτή η «αποκλίνουσα συμπεριφορά» από την πλευρά του κοντοστούπη, στρουμπουλού και τσαχπινογαργαλιάρη τσογλαναρά που μας κάνει την ζωή άνω κάτω. Άρα λοιπόν, καλά κάνει και στοχεύει τα κωλομέρια μας. Το θέμα είναι, αν εμείς είμαστε σε θέση να καταλάβουμε ότι τα βέλη του είναι δώρα και όχι ανεπιθύμητες εκδορές στην επιφάνεια του δέρματός μας.

Το τσίμπημα είναι τσίμπημα. Το θέμα είναι αν εσύ το βλέπεις σαν ενόχληση, ή σαν ευκαιρία ή έναυσμα να ξυπνήσεις. Για να ξυπνήσεις, πάει να πει ότι κοιμόσουν. Αν είναι όντως έτσι, εκμεταλλεύσου την ευκαιρία και βγες από τον λήθαργο, χωρίς να παραπονιέσαι γιατί σε ξύπνησαν. Στο κάτω κάτω της γραφής, αν σε ξύπνησε κάποιος, το έκανε επειδή θεώρησε ότι ήσουν κοιμισμένο και έρπον πλάσμα. Εκτίμησε το, και άσε την γκρίνια.

Θες κι άλλο; Ξέχνα ότι διάβασες μέχρι τώρα. Είπαμε, θέλει τρέλα. Επικεντρώσου στην κατακλείδα πρόταση. Δεν ξέρεις ακόμα ποια είναι, αλλά αν είσαι σε καλό δρόμο, το πιθανότερο είναι ότι την φαντάζεσαι, ή την έχεις ξαναζήσει. Όπως και να έχει το πράγμα, ή άσε την φαντασία σου να οργιάσει, ή, ζήσε την για μία φορά. Ίσως να μην υπάρχει ωραιότερο πράγμα στον κόσμο από την αίσθηση που σου δίνει αυτή η υπερβολική και κατακλυστική για το σώμα και το νου επιθυμία να ορμήξεις στο λουλούδι (με σάρκα και οστά αντί για κοτσάνια και πέταλα) που έχεις μπροστά σου, δίπλα σου ή πίσω σου. Και αν τίποτα από όλα αυτά δεν σε πείθει, καιρός να ανατρέξεις στα σοφά και διάσημα ρητά. Για να υπάρχουν, κάποιο λόγο θα έχουν. Ένα από αυτά λέει, ότι τα πάντα εν σοφία εποίησε. Έτσι λοιπόν, αν τα λουλούδια δεν χρειαζόταν το νέκταρ, δεν θα το είχαν εξ’ αρχής. Για να το έχουν, πάει να πει ότι έχει έναν σκοπό και αυτό το καημένο.

  

Το νέκταρ λοιπόν, υπάρχει για να το ρουφάμε. Μοσχοβολάει, για να μας ελκύει. Μας ελκύει, γιατί είναι νοστιμότατο. Είναι νοστιμότατο, γιατί με την βοήθειά του γίνεται η αναπαραγωγή των φυτών. Και όχι μόνο. Και το μέλι, από το νέκταρ γίνεται. Έτσι είναι η φύση. Γλυκιά και απολαυστική. Μην της πάς κόντρα λοιπόν. Απόλαυσε το άφθονο νέκταρ τώρα που είναι άνοιξη, για να μην τριγυρνάς σαν την άδικη κατάρα ανάμεσα σε ξερά κλαδιά όταν έρθει ο χειμώνας.