Τα Σταφύλια Της Ορμής

Οι ειδικοί της γλώσσας του σώματος και της επικοινωνιολογίας λένε, πως εάν οι λοβοί των αφτιών σου (το κάτω πτερύγιο) είναι κολλημένοι στο κεφάλι σου, είσαι άνθρωπος που υποκύπτει στις παρορμήσεις του. Αντίθετα, εάν οι λοβοί (μην τα ξαναλέμε) είναι στον αέρα, ελεύθεροι και ωραίοι, δεν υποκύπτεις. Η υπόκυψη, για πολλούς είναι συνώνυμο αδυναμίας και υποδούλωσης. Για άλλους, δεν είναι. Οι γνώμες λοιπόν, διίστανται. Το θέμα είναι με ποια από τις γνώμες θα ταχθούμε εμείς. Και αυτό είναι αποκλειστικά θέμα επιλογής. Δεν πάνε να λένε οι επιστήμονες, περί λοβών και εστιών; Τι και αν οι λοβοί σου είναι ξέχωροι από την υπόλοιπή κεφάλα σου; Αν εσύ θέλεις τα ταχθείς υπέρ της υποδούλωσης στις παρορμήσεις, δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις. Και τα αφτιά σιγά σιγά θα κολλήσουν από μόνα τους. Και αν δεν κολλήσουν, χέστηκες. Σημασία έχει αυτό που χαρακτηρίζει, και ταυτόχρονα διαχωρίζει την μία κατάσταση από την άλλη. Δηλαδή, το τι διάολο κάνεις τελικά με αυτές τις ρημάδες της παρορμήσεις.

Για να το εξετάσουμε πιο επιστημονικά, πρέπει να ρίξουμε μια λοξή ματιά στην ίδια την λέξη. Η λέξη λοιπόν, παρόρμηση, κρύβει μέσα της την λέξη ορμή. Ορμή, περιέχει η αδράνεια. Αδράνεια είναι η ιδιότητα των σωμάτων (των ανθρωπίνων, επί παραδείγματι) να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Αν ένα σώμα κινείται προς (το εν τω οφθαλμώ κεντρισμένο έτερο σεξουαλικώς ενδιαφέρον) σώμα, θέλει να εξακολουθήσει να κινείται. Αν δεν κινείται (μαλακία του, αλλά τι να κάνουμε τώρα), θέλει να εξακολουθήσει να μην κινείται. Εμείς θα εξετάσουμε την περίπτωση που θέλει (και καλά κάνει) να κινείται. Η φυσική λοιπόν λέει, πως είναι απολύτως φυσιολογικό να εξακολουθήσει την κίνησή του με την ορμή που του αρμόζει. Ε, και τι θα γίνει τώρα; Κόντρα στην φυσική θα πάμε;

Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες ακόμα, το όλο θέμα είναι πως όλα αυτά είναι φυσιολογικά πράγματα. Έχεις ροπή προς ένα άλλο σώμα; Καλά κάνεις και την έχεις. Μην κόβεις την φόρα του σώματός σου προς το αντικείμενο που σε ενδιαφέρει, αν  σε ενδιαφέρει. Γιατί ανεξάρτητα από την προσκόλληση των λοβών στην κεφάλα σου, το ζήτημα είναι τι θές και τι δεν θές. Οτιδήποτε θές, μην το βάζεις αυθαίρετα στην κατηγορία των «δεν θέλω». Αν θέλεις να είσαι ειλικρινής, βάλ’ το στην κατηγορία των θέλω, αλλά κωλώνω. Γιατί μόλις το κάνεις, θα πάρεις χαμπάρι ότι αυτό που σε δέρνει, μπορείς να το δείρεις εσύ. Και αν φάει τις σφαλιάρες του, θα φύγει.

Ότι ποθείς, μπορείς να το έχεις. Ακόμα και στις πιο ακατάλληλες περιστάσεις. Αρκεί να μάθεις να κάνεις τα συνηθισμένα πράγματα, υπό ασυνήθιστες συνθήκες. Και τότε, θα διαπιστώσεις πως το κορμί που στέκει σαν λαχταριστό λουκουμάκι απέναντί σου, μπορεί να γίνει δικό σου, ανεξάρτητα από το αν κάποτε πίστευες ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς αδύνατο. Ο απαγορευμένος καρπός, ήταν μήλο, όχι σταφύλια. Οκ, τα σταφύλια βγαίνουν τον Αύγουστο. Ακόμα δεν έχεις καταλάβει ότι διαλέγεις μόνος σου την εποχή όπου μπορείς να ζήσεις; Δύσκολο, ε;

Δοκίμασες;