Χαμηλή Πτήση

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι, θα σ’ αγοράσω ένα αμαξάκι. Να το παίρνεις, να πηγαίνεις στη σχολή και τη δουλειά, να βολτάρεις, να κάνεις εκδρομές και αποδράσεις, και εκείνο να μην σου ζητάει πολλά σε αντάλλαγμα. Λίγη βενζίνη, λίγο θάλασσα και το σέρβις του.

Ίσως το μυστικό της επιτυχίας να βρίσκεται στο να μπορείς να φυτεύεις ένα «θέλω» και να φυτρώνει ένα «μπορώ». Η σύγχρονη μυθολογία των μεταφορών λέει πως για τα νηστικά πορτοφόλια,  το να έχεις δικό σου αυτοκίνητο είναι όνειρο απατηλό. Η πρώτη μούντζα προσγειώνεται ανώμαλα στο πρόσωπο από την τιμή της βενζίνης, που συναγωνίζεται αυτή του εμφιαλωμένου νερού στα περίπτερα κάτω από την Ακρόπολη. Μία δεύτερη με πιο ανοιγμένα δάχτυλα εκτοξεύεται από τα τέλη κυκλοφορίας και τα ασφάλιστρα που καβαλάν κομήτες, και το μεσαίο δάχτυλο υψώνεται επιδεικτικά πάνω από την τιμή αγοράς ενός αυτοκινήτου αντιπροσωπείας και το κόστος του σέρβις του, ολοκληρώνοντας την παρασημοφόρηση του επίδοξου αλλά και αναποφάσιστου αγοραστή. Μπρος αστικό και πίσω δόσεις, και η σαρξ ασθενής παρά το πρόθυμο του πνεύματος.

Η μπουρδολογία πασχίζει να φυτέψει στο μυαλό μας ένα ραδίκι και να μας πείσει ότι ή θα έχουμε καινούριο αυτοκίνητα ή θα είμαστε μάπες, και να μας τάξει υπέρ της  επιδειξιμανίας, υπέρ της ικανοποίησης αναγκών που δεν έχουμε, υπέρ βωμών και εστιών, υπέρ πατρίδος και θεών, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών ημών. Για εκείνους που βλέπουν τα πράγματα με άλλο μάτι και φρύδι, που γουστάρουν όχι απλώς να φτάσουν, αλλά να απολαύσουν και το ταξίδι ο μύθος γίνεται jenga. 

Ιδού, μια ομάδα βετεράνων της αυτοκίνησης που έχουν αφήσει τις πατημασιές τους στο τσιμέντο της ιστορίας όταν αυτό ήταν ακόμα φρέσκο. Τώρα που στέγνωσε, κάθονται σε μία άκρη και γελάν πονηρά σαν κάτι να ξέρουν και δεν μας το λένε, περιμένοντας τους λίγους που θα θελήσουν να κάνουν asbeta μαζί τους. Φτιαγμένα να σου δίνουν αυτό που θες πριν ακόμα το ζητήσεις, με χαμηλή τιμή αγοράς, οικονομία στην χρήση και την συντήρηση, στυλ και έντονη προσωπικότητα, έχουν  κρυμμένους στο μανίκι πιο πολλούς άσσους από τον Maveric και πιο πολύ fun value και από το allou.

Citroen 2cv         

Η χειροπιαστή απόδειξη ότι οι Γαλάτες είναι τρελοί και ο πιο απίθανος συγκερασμός της απλότητας με τις έξυπνες τεχνολογικές εφαρμογές. Έσκασε μύτη το 1948 και μετά το αρχικό σοκ του κοινού όταν αντίκρισε το εκκεντρικό  παρουσιαστικό του, η ζήτηση έκανε ρόμπα την προσφορά και οι παραγγελίες άρχισαν να πέφτουν βροχή. Αρνούμενο να γεράσει, έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1990 με ελάχιστες αλλαγές στο προφίλ του. Ο κινητήρας του είναι αερόψυκτος και τραγικά απλός στην κατασκευή, που σημαίνει ότι λίγα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά, και όλα τα υπόλοιπα πηγαίνουν ευθεία ενώ τα 600 κυβικά του τρέφουν 33 γαϊδούρια που είναι αρκετά για  να κινείται το 540 κιλών κορμί αξιοπρεπώς ακόμα και στις σημερινές συνθήκες κίνησης απαιτώντας 5,4 λίτρα βενζίνης στα 100 χιλιόμετρα. Οι τιμές επιτάχυνσης κυμαίνονται στα: «0-100: Ναι» ή «0-100: Την ίδια μέρα», περνώντας εμμέσως πλην σαφώς το μήνυμα «Χαλαραααα». Η πάνινη οροφή του, που τυλίγεται προς τα πίσω σαν καπάκι κονσέρβας αποκαλύπτει σε κάθε ευκαιρία τον πλούσιο εσωτερικό του κόσμο, αλλά όχι και διάκοσμο, όπου το  σπαρτιάτικο know-how δεν αφήνει περιθώρια για περιττές πολυτέλειες. Ούτε αναπτήρας δεν υπάρχει. Τιμόνι, ταχύτητες, πεντάλ, χειρόφρενο, φλας και υαλοκαθαριστήρες, και πολλά είναι. Παραφωνία σ αυτήν την μανία λιτότητας η ρύθμιση των εμπρός προβολέων καθ’ ύψος από μία…στρόφιγγα στο ταμπλό, για να μην φωτίζει τ’ άστρα όταν είναι φορτωμένος ο χώρος αποσκευών ή όταν στο πίσω κάθισμα κάθεται η θεία Πλούμπω. Όταν η θεία κάθεται στα αυγά της και όχι στο πίσω κάθισμα, που είναι αφαιρούμενο, αυτό προσφέρεται για πικ νικ, κάμπινγκ ή αραλίκι στην αμμουδιά ελευθερώνοντας στο εσωτερικό ένα χώρο όσο ενός μικρού pick-up ή… ενός διπλού κρεβατιού. Με ένα παρόμοιο χειριστήριο ανοίγει μία οριζόντια φέτα λαμαρίνας κάτω από το παρμπρίζ, μία απλή και πρακτική ιδέα για τον εξαερισμό του εσωτερικού. Βέβαια δεν είναι εντελώς χύμα, αφού υπάρχει μία σίτα για να κρατάει έξω περιστέρια και χαλίκια. Αν δεν σας φτάνει αυτός ο αέρας, τα εμπρός παράθυρα ανοίγουν με μία κίνηση, διπλώνοντας τα προς τα έξω, γλιτώνοντας έτσι τον πολύτιμο χώρο που θα έπιανε ο μηχανισμός στην πόρτα εάν ανέβαιναν και κατέβαιναν ανθρώπινα. Τα πίσω παράθυρα βέβαια δεν ανοίγουν καθόλου, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες (ποιος νοιάζεται για την θεία Πλούμπω;).  Το μεγάλο του ατού, σαν Citroen που σέβεται τον εαυτό του, είναι η one-of-a-kind ανάρτησή του, που ενισχύει τον σουρεαλιστικό χαρακτήρα του και είναι υπεύθυνη για την τύπου Jack Sparrow συμπεριφορά του στον δρόμο. Είναι οριζόντια τοποθετημένη και συνδέει τον μπροστινό με τον πίσω τροχό κάθε πλευράς, και με την πολύ μαλακή ρύθμιση της χαρίζει άνεση στην διαδρομή και σταρχιδισμό για τις ανωμαλίες του δρόμου. Σε βαθουλώματα και λακκούβες το 2cv λικνίζεται σε ασφάλτινη τρικυμία και προκαλεί τον οδηγό να αρχίσει τα ναυτικά παραγγέλματα: λάσκα τον παπαφίγκο, όρτσα τον κόντρα φλόκο. Προσοχή όμως τα ύφαλα να μην ανοίξουν σα γαρύφαλλα. Αποτέλεσμα του υπερβάλλοντα ζήλου στο σχεδιασμό της ανάρτησης είναι ότι μπορεί να κατεβεί ακόμα και….σκάλες με ανώτατη ταχύτητα 33 χλμ την ώρα (2cv-ασανσέρ 1-0) ενώ στις στροφές πατάει σαν τραίνο και γέρνει στα πούστης, με το αμάξωμα να παίρνει καρτουνίστικη κλίση και τους τροχούς βεντούζες στην προδιαγεγραμμένη πορεία τους. Το αφτί δεν ιδρώνει για τα μικροατυχήματα, αφού τα φτερά είναι βιδωτά για εύκολη αντικατάσταση τύπου ξεβιδώστε-βιδώστε-τελειώσατε, οι πόρτες και τα καπό αφαιρούνται συρόμενα από τις υποδοχές τους με μία κίνηση και τα ανταλλακτικά πωλούνται σε τιμές λαϊκής. Αυτό που ενδεχομένως θα σας προβληματίσει είναι η αρτζι-μπούρτζι διάταξη των ταχυτήτων, με την πρώτη να βρίσκεται εκεί που θα έπρεπε να είναι η δευτέρα, την δευτέρα εκεί που θα έπρεπε να είναι η τρίτη, που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,  και όλα αυτά με έναν μοχλό που ξεπετάγεται μέσα από το ταμπλό σαν λαβή ομπρέλας καρφωμένη σε τοίχο αντί να είναι αρθρωμένος στο πάτωμα.

Πόσο: Με 2000 ευρώ, τσιμπάς ένα σε πολύ αξιόμαχη κατάσταση.

Αν θες να ξέρεις…: 

• Το 1950  η αναμονή στην λίστα των παραγγελιών έφτανε τα 6 χρόνια.

• Μέχρι το 1960 μπορούσες να το παραγγείλεις σε όποιο χρώμα ήθελες, αρκεί να ήταν γκρι.

• Τα πρωτότυπα πριν την παραγωγή έπρεπε να διασχίσουν ένα χωράφι κουβαλώντας ένα καλάθι αυγά στον χώρο αποσκευών χωρίς να σπάσει κανένα.

• ο μύθος λέει ότι δυο εξερευνητές, αντικατέστησαν μετά από βλάβη το λάδι του κιβωτίου ταχυτήτων με λιωμένες μπανάνες και συνέχισαν τον δρόμο τους.

Γιατί να το πάρεις: Γιατί όχι;

Γιατί να μην το πάρεις: Οι γείτονες θα νομίζουν ότι είναι ψεύτικο.

Fiat 500
Ίσως το πιο cute face τετράτροχο ever, το μωράκι της Fiat είναι μάστορας στον έρωτα με την πρώτη ματιά. Γεννήθηκε το 1957 και η γραμμή παραγωγής δεν σταμάτησε να γεννοβολάει μέχρι το 1975, έχοντας φέρει στον κόσμο πάνω από 3.600.000 αδερφάκια. Η αχλάδα έχει πίσω την ουρά, και αυτό έναν αερόψυκτο κινητήρα 500 κυβικών με 2 κυλίνδρους. Τα 21 άλογα που στριμοκωλιάζονται στο μικρό του στάβλο τραβολογάν τα 490 κιλά του μέχρι τα 98 χιλιόμετρα την ώρα ενώ για να ταϊστούν, 4,5 λίτρα βενζινοφρουτόκρεμας είναι αρκετά για 100 χιλιόμετρα. Το στομάχι του μπορεί να χωρέσει 22 λίτρα, που σημαίνει ότι μπορεί να σε ταξιδέψει 488 χιλιόμετρα μέχρι να ξαναπεινάσει.  Η σιλουέτα του διαγράφεται από τις εξαιρετικά σέξι αναλογίες των 3 μέτρων μήκους και 1,30 πλάτους, χαρίζοντάς του τον τίτλο του Μίστερ Παρκάρισμα ανεξαρτήτως χρονιάς. Ευέλικτο και σβέλτο μέσα στην πόλη, είναι το ιδανικό αγχολυτικό στους συφοριασμένους δρόμους του κέντρου, και περνάει απαρατήρητο μόνο έξω από την σχολή τυφλών. Το καθαρόαιμο ιταλικό του ταμπεραμέντο θα σε μετατρέψει σε αλαφιασμένο σκιέρ σε σλάλομ μέσα στην κίνηση, ενώ ο βενζινάς αποκλείεται να θυμάται τη φάτσα σου, όπως επίσης και εσύ την δική του αφού θα τον βλέπεις κάθε δεύτερη Κυριακή, γιορτή και εθνική επέτειο. Το μινιμαλιστικό εσωτερικό του είναι εργονομικά σχεδιασμένο και τα πάντα είναι σαν να βρίσκονται μέσα στην τσέπη σου, αλλά δεν προσφέρεται για ερωτικές περιπτύξεις γιατί μπορεί ο λεβιές να μπει σε λάθος υποδοχή. Για εκείνους που έχουν πιο βαρύ δεξί πόδι, οι εκδόσεις Abarth θα φέρουν στα πρόσωπά ένα χαμόγελο που θα κάνει κανένα εξάμηνο να εξαφανιστεί μετά από κάθε βόλτα, με λίγο πιο τσιμπημένο όμως κόστος απόκτησης. Πιο γάλακτος, δεν γίνεται.

Πόσο: Ακριβότερο από τα τρία, με τιμές που ξεκινούν στα 4000 ευρώ για ένα που αστράφτουν τα δόντια του. 

Αν θες να ξέρεις…:  

 •Η στέισον βάγκον έκδοση του λεγόταν Ζαρντινιέρα

 • Στην ταινία Ληστεία α λα Ιταλικά, αρχικά επρόκειτο να πρωταγωνιστήσουν 3 500αράκια, όμως οι θερμόαιμοι Φιατάνθρωποι αρνήθηκαν  γιατί θεώρησαν το σενάριο προσβλητικό για την χώρα τους, δίνοντας την σκυτάλη στα θρυλικά Μίνι. 

Γιατί να το πάρεις: Και ο Σουμάχερ έχει ένα.

Γιατί να μην το πάρεις: Εσύ δεν είσαι ο Σουμάχερ.

Austin Mini (mini cooper)
Το πιο επιτυχημένο εγχείρημα ελαχιστοποίησης των εξωτερικών διαστάσεων με ταυτόχρονη μεγιστοποίηση του εσωτερικού χώρου, γεννήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία το 1959 και ξέχασε να πεθάνει, αφού εξακολούθησε να παράγεται μέχρι το 2000. Το πιο ορθόδοξο της παρέας, τουλάχιστον σε ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά γιατί με την δεύτερη θα ανακαλύψεις χαρίσματα που δεν έχουν καμία σχέση με τον Καίσαρα και την γυναίκα του. Αποκλείεται να μην σου αρέσει η φάτσα του, ενώ αν έχεις οδηγήσει κάρτ, η οδική του συμπεριφορά δεν θα σε ξενίσει καθόλου, αφού χάρη στο πολύ γρήγορο τιμόνι και την σφιχτή του ανάρτηση είναι στημένο για αγώνες και ντυμένο για την δεξίωση του Πρέσβη(αυτή με τα Ferrero). Η γκάμα των κινητήρων του ξεκινάει από τα 850 κυβικά και 37 μικρά πόνυ, και φτάνει τα 1300 κυβικά και τα 63 καθαρόαιμα, με τον δείκτη βενζίνης να είναι πάντα το λιγότερο κινούμενο εξάρτημα. Στη ζυγαριά δεν ξεπερνάει τα 600 κιλά και στην εθνική τα 147 χλμ/ώρα. Κάτω από το πετσί του κρύβει μία ανάρτηση που αντί για ελατήρια χρησιμοποιεί λαστιχένιους κώνους, πράγμα που σημαίνει πως είτε οδηγείς μόνος είτε κουβαλάς την θεία Πλούμπω (και τον θείο Χαρίλαο), το ύψος από τον δρόμο παραμένει το ίδιο. Άλλωστε, είναι χαμηλό όσο δεν παίρνει και ο κόσμος έξω φαίνεται πάντα μεγαλύτερος, ακόμα και μία vespa στο φανάρι μοιάζει με όρθιο χιλιόμετρο. Στη στροφή το κράτημα είναι εντυπωσιακό, και την παίρνει χωρίς να γέρνει ούτε χιλιοστό με τα λάστιχα να τσιρίζουν σαν πεθερά σε κλιμακτήριο και τους τροχούς ακριβώς στην πορεία που σημαδεύεις με το τιμόνι. Στιβαρό όμως σημαίνει και σκληρό (μ’ αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι), έτσι νοιώθεις και το παραμικρό χαλίκι στο δρόμο να σε ταρακουνάει, κάτι σαν να σε ξυπνάει η μάνα σου το πρωί αλλά με παρατεταμένη διάρκεια. Η εκμετάλλευση χώρου στο εσωτερικό του είναι τόσο ιδιοφυής, που προκαλεί πονοκέφαλο στους ογκολόγους το πώς διάολο έχει περισσέψει μέρος για τεράστιες τσέπες δίπλα από κάθε επιβάτη αλλά και κάτω από το πίσω κάθισμα που χωράν τα συμπράγκαλα όλης της παρέας. Συνηθισμένα πράγματα όπως ταμπλό αντικαθίστανται από ένα ράφι για να παρατάς ότι βρεις, στο κέντρο του οποίου φωλιάζει ο πίνακας οργάνων για να μπορούν να βλέπουν όλοι οι επιβάτες τι μεγάλα δόντια που έχει. Οδηγώντας το δεν θα μπορείς να αφήσεις το πόδι σου από το γκάζι και το χαμόγελο από τη φάτσα σου.

Πόσο: Με 2500 ευρώ γίνεσαι ο πιο υποψιασμένος παλαβιάρης στην πιάτσα.

Αν θες να ξέρεις…:

• Ο Alec Issigonis, ο άνθρωπος που το σχεδίασε, καταγόταν από την Σμύρνη.

• Μέχρι να τα καταφέρει, κατέβαζε ιδέες στο άσχετο όπου και αν βρισκόταν, ακόμα και στο εστιατόριο. Μετά την επιφοίτηση, έκανε ένα σχέδιο στο τραπεζομάντιλο και φεύγοντας ζητούσε να το προσθέσουν στο λογαριασμό για να το πάρει μαζί του.

• Το 1959, ο αρχισχεδιαστής της Ferrari Aurelio Lamperdi, είδε στην Monza ένα Μίνι να ξεφτιλίζει μία Aston Martin DB4 GT και λύσσαξε να το δοκιμάσει. Όταν τελείωσε, είπε: «Είναι το αυτοκίνητο του μέλλοντος. Αν δεν ήταν τόσο άσχημο, θα αυτοκτονούσα».

Γιατί να το πάρεις: Γιατί δεν θα μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Γιατί να μην το πάρεις: Γιατί εσύ δεν είσαι άνθρωπος, γιατί εσύ είσαι χιονάνθρωπος.

Για να αποφασίσεις να υιοθετήσεις ένα από αυτά τα μικρόβια, χρειάζεται να έχεις ή πολύ χιούμορ ή πολλά ecstasy. Αν το τολμήσεις, μπορεί να μην το κρατήσεις μια ζωή, σίγουρα όμως θα το θυμάσαι ώσπου να πάς στο βενζινάδικο της Πρωτοψάλτη στα σύννεφα. Μέχρι τότε, smile with every mile.

Για μουσικό χαλί καθώς θα διαβαζετε, πιέστε εδω:

 (Τι; Το διαβάσατε ήδη; Να το ξαναδιαβάσετε.)